چهار حدیث از اهل کساء پیرامون فضائل حضرت رسول صلواةالله علیه و آله :

حضرت زهرا سلام الله علیها :

حُبِّبَ اِلَیَّ مِن دُنیاکم ثَلاثٌ: تَلاوَةُ کِتابِ اللهِ وَ النَّظَرُ فی وَجهِ رَسولِ وَ الانفاقُ فی سَبیلِ اللهِ؛
از دنیای شما سه چیز محبوب من است:  تلاوت قرآن * نگاه به چهره رسول خدا * انفاق در راه خدا ؛

وقایع الایام خیابانی، جلد صیام، ص295

امیرالمومنین علی علیه السلام :

فى صِفَةِ النَّبىِّ صلى الله علیه و آله طَبیبٌ دَوّارٌ بِطِبِّهِ قَد أَحکَمَ مَراهِمَهُ وَأَحمى (أمضى) مَواسِمَهُ یَضَعُ ذلِکَ حَیثُ الحاجَةُ إِلَیهِ مِن قُلوبٍ عُمىٍ وَآذانٍ صُمٍّ وَأَلسِنَةٍ بُکمٍ، مُتَتَبِّعٌ بِدَوائِهِ مَواضِعَ الغَفلَةِ وَمَواطِنَ الحَیرَةِ... ؛

در توصیف پیامبر صلى الله علیه و آله مى فرماید: پزشکى است که با دانش خود، همواره میان مردم مى گردند، مرهمهایش را به خوبى فراهم و ابزار کارش را آماده کرده و آنها را هر جا که لازم باشد، از دلهاى کور و گوشهاى کر و زبانهاى گنگ به کار مى برد. غفلت گاه ها و جایگاه هاى حیرت را جستجو و با داروى خود آنها را درمان مى کند.

نهج البلاغه، خطبه 108

امام حسن مجتبی علیه السلام :

کانَ رَسولُ اللّه‏ صلى‏الله‏علیه‏و‏آله فَخْما مُفَخَّما... یَتَـکَلَّمُ بِجَوامِعِ الکَلِمِ فَصْلاً لا فُضولَ فیهِ و لا تَقصیرَ. دمثا، لَیْسَ بِالجافى و لا بِالْمَهینِ تَعظُمُ عِنْدَهُ النِّعْمَةُ و اِنْ دَقَّت لا یَذُمُّ مِنها شَیئا غَیْرَ اَنَّهُ کانَ لا یَذُمُّ ذَواقا و لا یَمدَحُهُ و لا تُغضِبُهُ الدُّنْیا و ما کانَ لَها، فَاِذا تُعوطىَ الحَقّ لَم یَعْرِفهُ اَحَدٌ، و لَم یَقُمْ لِغَضَبِهِ شَى‏ءٌ حَتّى یَنتَصِرَ لَهُ... ؛

رسول اکرم صلی ‏الله ‏علیه‏ و‏آله (در نظرها) با شکوه و بزرگوا بودند... سخنانى کوتاه، جامع و بی‏چون و چرا می‏گفتند بدون کم و زیاد، نرم‏خو و مهربان بودند، در حق کسى ظلم نمی‏کردند، کسى را خوار نمی‏شمردند، نعمت را اگر چه کم بود، بزرگ می‏دانستند و چیزى از آن را نکوهش نمیکردند، از مزه غذا نه بد می‏گفتند و نه تعریف می‏کردند، دنیا و آنچه به آن مرتبط است ایشان را خشمگین نمی‏ساخت و هرگاه حقى ضایع می‏شد، احدى را ملاحظه نمی‏کردند و چیزى باعث رفع خشمشان نمی‏شد، تا آن‏که حق را حاکم سازند.

عیون اخبار الرضا، ج 2، ص 283

امام حسین علیه السلام :

کانَ صلى الله علیه و آله... یُعطى کُلَّ جُلَسائِهِ نَصیبَهُ وَ لا یَحسَبُ أَحَدٌ مِن جُلَسائِهِ أَنَّ أَحَدا أَکرَمُ عَلَیهِ مِنهُ؛

پیامبر صلى الله علیه و آله بهره هر یک از هم نشینان خود را عطا مى فرمودند و چنان معاشرت مى نمودند که کسى گمان نمى کرد شخص دیگرى نزد پیامبر از او گرامى تر باشد.

بحارالأنوار، ج16، ص152، ح4

رسول اکرم(ص): مهدی از فرزندان من است. اسم او‏ اسم من و کنیه اش کنیه من (ابوالقاسم) است. از نظر اخلاق شبیه ترین مردم به من است. برای او غیبت و سیرتی است که در آن، بسیاری گمراه می شوند. آنگاه مثل شهاب ثاقب می آید و زمین را پر از عدل و داد خواهد کرد چنانکه پر از ظلم و ستم شده باشد.

امام زمان و شب قدر

طبق آیات 1 تا 5 سوره مبارکه قدر: «ما آن [قرآن] را در شب قدر نازل کردیم. و تو چه می دانی شب قدر چیست؟! شب قدر، بهتر از هزار ماه است. فرشتگان و روح در آن شب به اذن پروردگارشان برای [تقدیر] هر کاری نازل می شوند. شبی است سرشار از سلامت [و برکت و رحمت] تا طلوع سپیده.» 

در سوره دخان نیز به این موضوع اشاره شده است. آنجا که می فرماید: «حم. سوگند به این کتاب روشنگر. که ما آن را در شبی پربرکت نازل کردیم. ما همواره انذارکننده بوده ایم. در آن شب هر امری بر اساس حکمت [الهی] تدبیر و جدا می گردد. 

ماه رمضان تا روز قیامت تکرار می شود، و درنتیجه لیلةالقدر نیز تا روز قیامت استمرار دارد. پس نزول ملائکه و روح نیز در هر شب قدر تکرار می شود. سؤال این است: ملائکه و روح که در هر سال، شب قدر بر زمین فرود می آیند، بعد از رسول خدا بر چه کسی وارد می شوند؟ با تأمل و دقت پی می بریم که در هر زمان باید امامی کامل و معصوم وجود داشته باشد تا محلّ نزول ملائکه و روح گردد. امام باقر فرمود: «ای جماعت شیعه! با خصم خود به سوره ی (انا أنزلناه) محاجّه کنید که پیروز خواهید شد، پس سوگند به خدا که این سوره از برای حجت خداوند تبارک و تعالی بعد از رسول است. این سوره همانا مدرک دین شما و نهایت علم ما است. ای جماعت شیعه! با آیه ی (حم. والکتاب المبین ...) بحث کنید؛ زیرا این آیات اختصاص به والیان امر بعد رسول خدا دارد...». 

و نیز فرمود: «به خدا سوگند، همانا هر کس تصدیق کند لیلةالقدر را، علم پیدا می کند که از برای ما است...». 

امیر المؤمنین به ابن عباس فرمود: «همانا در هر سال لیلةالقدر است، در آن شب امر یکسال نازل می شود. برای آن والیانی است بعد از رسول خدا. ابن عباس می گوید عرض کردم: آنان چه کسانی هستند؟ حضرت فرمود: من و یازده نفر از صلب من که همگی امام و محدثند.» 

رسول خدا به اصحاب خود فرمود: «به لیلةالقدر ایمان آورید؛ زیرا برای علی ابن ابی طالب و یازده فرزند بعد از اوست.» 

منابع: کافی، ج1، صص 249، 252 و 253و 247و 248، ح 9/ کمال الدین، ج1، ص 280و 281، ح3.